Recht
achter een glimlach liggen de tanden,
de
opperverstopper telt af en ziet door de vingers
hoe
onschuld in zijn doolhof verdwijnt.
Aan
het eind van de kaars flakkert een tunnel,
wij
zijn bang met hele grote letters
en
willen naar huis ook al is het te laat.
Een
vogel heeft geen woord voor zichzelf
maar
wij hebben een naam om mee te roepen,
in
het spel dat pas begint als het afgelopen is.
Wie
niet gezien is, is weg!
©
René Hillenaar
